हृदयी जागा तू अनुरागा Hridayi Jaga Tu Anuraga

हृदयी जागा, तू अनुरागा, प्रीतीला या देशील का ?


बांधिन तेथे घरकुल चिमणे, स्वर्गाचे ते रूप ठेंगणे


शृंगाराचे कोरीव लेणे, रहावयाला येशील का ?

दोन मनांची उघडी दारे, आत खेळते वसंत वारे


दीप लोचनी सदैव तू रे, संध्यातारक होशील का ?

घराभोवती निर्झर नाचे, जाणुन अपुल्या गूढ मनाचे


झाकुन डोळे एकांताचे, जवळी मजला घेशील का ?

हृदयिं धरा हा बोध Hridayi Dhara Ha Bodha

हृदयिं धरा हा बोध खरा ।


संसारीं शांतिचा झरा ॥





संशय खट झोटिंग महा ।


देउं नका त्या ठाव जरा ॥





निशाचरी कल्पना खुळी ।


कवटाळिल ही भीति धरा ॥





बहुरूपा ती जनवाणी ।


खरी मानितां घात पुरा ॥

हृदयि प्रीत जागते Hridayi Preet Jagate

राजहंस सांगतो कीर्तिच्या तुझ्या कथा


हृदयि प्रीत जागते जाणता अजाणता



पाहिले तुला न मी तरीहि नित्य पाहते


लाजुनी मनोमनी उगिच धुंद राहते


ठाउका न मजसी जरी निषद देश कोणता

दिवसरात्र ओढणी या मनास लागते


तुझीच जाहल्यापरी मी सदैव वागते


मैत्रिणीस सांगते तुझी अमोल योग्यता


निमंत्रणाविना पुन्हा हंस येइ तो वनी


नादचित्र रेखीतो तुझेच मंद कूजनी


वेड वाढवून तो उडून जाय मागुता

हृदयात दाटलेले हृदयात Hridayat Datalele Hridayat

मी बोलले न काही नुसतेच पाहिले


हृदयात दाटलेले हृदयात राहिले


परतून हाय जाण्या ओठांत शब्द आले


डोळ्यांतले इषारे डोळ्यांत कैद झाले


मी बंद पापण्यांनी हे सर्व साहिले


देऊन सर्व काही नाही दिलेच काही


ज्याला हवे कळाया कळलेहि त्यास नाही


माझ्याच अंतरी मी हे फूल वाहिले



निःशब्द आसवांनी समजाविले मनाला


की शाप वेदनेचा प्रीतीस लाभलेला


माझ्याच मी मनाशी हे गीत गायिले

हृदय हासले मी गुणगुणले Hriday Hasale Mi

हृदय हासले मी गुणगुणले


जागेपणी मी स्वप्न पाहिले


सांजसमयी एका प्रहरी


तू आलास मज सामोरी


वृत्ती हासरी दृष्टी बावरी


पाहुनी मन भुलले, लाजले


भेट आपुली क्षणभराची


वाटे मजसी युगायुगांची


ओढ लागते तव प्रीतिची


तुझ्यासवे रमले, रंगले