क्षणी या दुभंगुनिया Kshani Ya Dubhanguniya

क्षणी या दुभंगुनिया घेई कुशीत माते

अश्राप भूमिकन्या तुज आज आळविते




मम अग्निदिव्य गाथा, त्रैलोक्य साक्ष असता

शंका जनी का पुन्हा ? का त्याग भाळी होता ?

नुसतीच वंचना ही, हे न्यायदान खोटे




पोटी रघुकुलांकुर जपण्यास प्राण धरिले

प्रतिराम करुनी बाळा कर्तव्यपार झाले

पुत्रास तात मिळती परि मी अनाथ उरते




वच, देह अन्‌ मनाने पतिनिष्ठताच जपली

ध्यानी तशीच स्वप्नी, वैदही राम स्मरली

पतिधर्म ब्रीद माझे, लावुनिया पणा तो

एकतारी सूर जाणी,Ektari Soor Jani

कृष्ण गाथा एक गाणे जाणते ही वैखरी
एक तारी सूर जाणी श्री हरी जय श्री हरी

तू सखा, तू पाठिराखा, तूच माझा ईश्वर
राहिलासी व्यापूनीया तूच माझे अंतर
आळवीते नाम ज्याला अमृताची माधुरी

पाहते मी सर्व ते ते कृष्ण रूपी भासते
आणि स्वप्नी माधवाच्या संगरी मी नाचते
ध्यान रंगी रंगताना ऐकते मी बासरी

तारिलेसी तू कन्हैया दीनवाणे, बापुडे
हीन मीरा त्याहूनीही, भाव भोळे भाबडे
दे सहारा, दे निवारा या भवाच्या संगरी