सुंबरान गावू चला,Sumbaran Gavu Chala

सुंबरान गावू चला सुंबरान गावू रे
या शेकोटीच्या उबिला गा रातभर ऱ्हाऊ रे

भल्याभल्यास्नी सोसंना ही जवानीची आग
काय करामत सांगू हिची लई न्यारी धग
ऋषीमुनी बी पोळलं असा इश्कबाजीचा संग
भली भली भुलली गा कथा त्याची लावू रे
(बिरोबाच्या नावानं चांगभलं)
सुंबरान गावू चला सुंबरान गावू रे
या शेकोटीच्या उबिला गा रातभर ऱ्हाऊ रे

विश्वामित्र बसला व्हता भगवंताच्या जपाला
डोळं मिटून ध्यान लावं रानावनात तपाला
आली मेनका नाचत तिच्या भुलला रूपाला भुलला रूपाला
तवाच्या गा येळेचा ह्यो पडताळा दावू रे
(बिरोबाच्या नावानं चांगभलं)
सुंबरान गावू चला सुंबरान गावू रे
या शेकोटीच्या उबिला गा रातभर ऱ्हाऊ रे

गौतम ऋषीची होती अहिल्या बाईल
राजा इन्द्रानी तिला डोळं भरून पाहिलं
पतिरूप घेऊन तिला एकांती त्यानं भोगलं त्यानं भोगलं
मोठंपणा घसरला याद त्याची ठेवू रे
(बिरोबाच्या नावानं चांगभलं)
सुंबरान गावू चला सुंबरान गावू रे
या शेकोटीच्या उबिला गा रातभर ऱ्हाऊ रे

असा व्हता पराशर मुनी त्याला दिसली मत्स्यगंधा
साधुपणाला झाली गा तिथं कशी मदनाची बाधा
तिला भिजली बगुन तिच्या लागला की नादा लागला की नादा
किती किती उदारणं सांगा अशी देवू रे
(बिरोबाच्या नावानं चांगभलं)
सुंबरान गावू चला सुंबरान गावू रे
या शेकोटीच्या उबिला गा रातभर ऱ्हाऊ रे

नर-नारीची घातली अशी जल्माची गाठ
किसनदेवाच्या बायका सोळा हजार एकशे आठ
तिच्या शिणगाराचा छंद उभ्या दुनियेला पाठ दुनियेला पाठ
पुराणाचा दाखला ह्यो कलियुगी घेऊ रे
(बिरोबाच्या नावानं चांगभलं)
सुंबरान गावू चला सुंबरान गावू रे
या शेकोटीच्या उबिला गा रातभर ऱ्हाऊ रे

No comments:

Post a Comment