तुझ्या मनात कुणितरी लपलं ग
किती जरी आजवर जपलं ग
कधी न दिला डोळ्याला डोळा
स्वभाव अगदी साधा भोळा
कसा सुचावा भलता चाळा
परि दैव खुदुखुदु हसलं ग
कसा धरावा सखे भरवसा
पळे न कुठवर बाई ग ससा
प्रीत पारधी येईल सहसा
कसं अचुक सावज फसलं ग
मदन दूत पिटतील डांगोरा
मनोगते ही सांगती चोरा
मनमोरा नाचसी माजोरा
कुणी नव्हेच बाई अपलं ग
तेच नाव ओठांवर यावे
तेच बोल कानात घुमावे
तेच रूप नयनांत भरावे
ते गुपित आम्हाला कळलं ग
No comments:
Post a Comment