मिटून घेतले नेत्र तरी ते चित्र मनाला दिसे
झाले ग बाई संसाराचे हसे
मी वाट पाहते बसुनी तुमची घरी
तुम्ही रात जागता भलतीच्या मंदिरी
पडणेच कपाळी चुकल्यावर पायरी
तोल सोडुनी तुम्ही वागता तुम्हा सावरू कसे
झाले ग बाई संसाराचे हसे
कुणी म्हणे तुम्हाला शुद्धच नसते कधी
तीजसवे जेवता एका ताटामधी
कोठून शोधु या रोगावर औषधी
जीभा जगाच्या कानी ओतती जसे तापले शिसे
झाले ग बाई संसाराचे हसे
भाळला नाथ हो सौख्याला कोणाच्या
तुम्ही मांजर झाला ताटाखाली तीच्या
संपल्या कथा आता नीतीच्या प्रीतिच्या
नीतिहीनाची अनाथ बाईल कोण तीयेला पुसे
झाले ग बाई संसाराचे हसे
No comments:
Post a Comment