कानडा राजा पंढरीचा
वेदांनाही नाही कळला
अंतःपार याचा
निराकार तो निर्गुण ईश्वर
कसा प्रकटला असा विटेवर
उभय ठेविले हात कटिवर
पुतळा चैतन्याचा
परब्रम्ह हे भक्तांसाठी
मुके ठाकले भीमेकाठी
उभा राहिला भाव सावयव
जणु की पुंडलिकाचा
हा नाम्याची खीर चाखतो
चोखोबांची गुरे रखतो
पुरंदराचा हा परमात्मा
वाली दामाजीचा
No comments:
Post a Comment