गोपाला गोपाला देवकीनंदन गोपाला
सांभाळ ही तुझी लेकरं पुण्य समजती पापाला
ही धोंड्याला म्हणती देवता, भगत धुंडती तया जोगता
स्वत:च देती त्यास योग्यता, देव म्हणूनी कुणी न भजावे
फुका शेंदरी दगडाला
कुणी न रहावे खुळे अडाणी, शिक्षण घ्यावे व्हावे ज्ञानी
ह्यासाठी ही झिजते वाणी, मी जातीचा धोबी देवा
धुवीन कपडा मळलेला
जिकडे तिकडे तूच नांदसी, अणुरेणुतून हरी विहरसी
तूच तारिसी तूच मारिसी, पोटासाठी विसरतात ही
तुला जगाच्या पापाला
हेच मागणे तुला श्रीहरी, घाम गाळी त्या मिळो भाकरी
कुठेच कोणी नको भिकारी, कुणी कुणाचा नको रिणकरी
कुणी न विटो नर जन्माला
No comments:
Post a Comment