अनंता तुला कोण पाहु शके Ananta Tula Kon Pahu Shake

अनंता तुला कोण पाहु शके
तुला गातसा वेद झाले मुके
मतीमंद अंधा कसा तू दिसे
तुझी रूप तृष्णा मनाला असे

तुझा ठाव कोठे कळेना जरी
गमे मानसा चातुरी माधुरी
तरू वल्लरींना भुकी मी पुसे
तुम्हा निर्मिता देव कोठे वसे

फुले सृष्टीची मानसा रंजिती
घरी सोयरी गुंगविती मती
सुखे भिन्नही येथे प्राणी चुके
कुठे चिन्मया ऐक्य लाभू शके

तुझे विश्व ब्रम्हांडही निःस्तुला
कृति गावया रे कळेना मला
भुकी बालका माय देवा चुके
तया पाजुनी कोण तोषु शके

नवी भावपुष्पे तुला वाहिली
तशी अर्पिली भक्ती बाष्पांजली
तुझ्या पद्मपत्रावरी ती स्थिरो
प्रभू कल्पना जल्पना त्या हरो


L - बा. भ. बोरकर
M - पं. जितेंद्र अभिषेकी
S - पं. जितेंद्र अभिषेकी

अर्थशून्य भासे मज हा कलह Artha Shunya Bhase Maj Ha

अर्थशून्य भासे मज हा कलह जीवनाचा
धर्म न्याय नीति सारा खेळ कल्पनेचा

ध्यास एक हृदयी धरुनी स्वप्न रंगवावे
वीज त्यावरी तो पडुनी शिल्प कोसळावे !
सर्वनाश एकच दिसतो नियम या जगाचा

दैव ज्यास लोभे त्याला लाभ वैभवाचा
दैव कोप येता भाळी सर्वनाश त्याचा
वाहणे प्रवाहावरति धर्म एक साचा


L - वसंत कानेटकर
M - पं. जितेंद्र अभिषेकी
S - आशालता वाबगावकर
नाटक - मत्स्यगंधा (१९६४)