सांवळा ग रामचंद्र,Savala Ga Ramachandra

सांवळा ग रामचंद्र
माझ्या मांडीवर न्हातो
अष्टगंधांचा सुवास
निळ्या कमळांना येतो

सांवळा ग रामचंद्र
माझ्या हातांनीं जेवतो
उरलेल्या घासांसाठीं
थवा राघूंचा थांबतो

सांवळा ग रामचंद्र
रत्‍नमंचकीं झोंपतो
त्याला पाहतां लाजून
चंद्र आभाळीं लोपतो

सांवळा ग रामचंद्र
चार भावात खेळतो
हीरकांच्या मेळाव्यांत
नीलमणी उजळतो

सांवळा ग रामचंद्र
करी भावंडांसी प्रीत
थोरथोरांनी शिकावी
बाळाची या बाळरीत

सांवळा ग रामचंद्र
त्याचे अनुज हे तीन
माझ्या भाग्याच्या श्लोकाचे
चार अखंड चरण

सांवळा ग रामचंद्र
करी बोबडे भाषण
त्याशी करितां संवाद
झालों बोबडे आपण

सांवळा ग रामचंद्र
करी बोबडे हें घर
वेद म्हणतां विप्रांचे
येती बोबडे उच्चार

सांवळा ग रामचंद्र
चंद्र नभींचा मागतो
रात जागवितो बाई
सारा प्रासाद जागतो

सांवळा ग रामचंद्र
उद्यां होईल तरुण
मग पुरता वर्षेल
देवकृपेचा वरुण