सांज आली दूरातून, क्षितिजाच्या गंधातून !
मनी नकार दाटले, हात हातीचे सुटले
मागे वळून पाहता शब्दभाव सर्व पुसले
आले जीवन काळोखे सारे समोर दाटून !
कळी कळी वेचताना अशी संध्याकाळ झाली
घराकडे वळणारी वाट अंधारी बुडाली
नामरूपहीन वृक्ष उभे भीती पांघरून !
आत बाहेर घेरून आल्या घनदाट छाया
चुकलेल्या गुरापरि जीव लागे हंबराया
कळी कळी वेचताना वेळ गेलीसे टळून !
मनी नकार दाटले, हात हातीचे सुटले
मागे वळून पाहता शब्दभाव सर्व पुसले
आले जीवन काळोखे सारे समोर दाटून !
कळी कळी वेचताना अशी संध्याकाळ झाली
घराकडे वळणारी वाट अंधारी बुडाली
नामरूपहीन वृक्ष उभे भीती पांघरून !
आत बाहेर घेरून आल्या घनदाट छाया
चुकलेल्या गुरापरि जीव लागे हंबराया
कळी कळी वेचताना वेळ गेलीसे टळून !
No comments:
Post a Comment