हा उनाड अवखळ वारा,Ha Unad Avakhal Vara

हा उनाड अवखळ वारा, या टपोर श्रावणधारा
फुलवून पिसारा सारा तू नाच आज रे मोरा

हे कुंतल-काळे मेघ डोळ्यांत नाचते वीज
अंगावर फुलुनी आली ही यौवनातली लाज
चालीतुन माझ्या भरला हरिणीचा नाजूक नखरा

हातावरी माझ्या रंगे कोवळ्या कळ्यांची मेंदी
सुमगंध सोडुनी भुंगे लागलेत माझ्या नादी
बांधिते अशी पदराशी गंधीत फुलांच्या नजरा

बहराच्या हिर्व्या रानी परदेशी आला रावा
भुलवून जीवाला बाई तो नेई दूरच्या गावा
मधुबोल तयाचे रुजवी अंगावरि गोड शहारा