याल कधी हो घरी
घरधनी, याल कधी हो धनी ?
उगाच आले मन अंधारून
भीति दाटली उरी
नको तेच मज दिसते डोळा
नयनी येतो उष्ण उमाळा
मुकेपणाने विरह दु:ख हे कुठवर साहू तरी
असाल कोठे कुठल्या ठायी
कुठे चालली घोर लढाई ?
रक्त गोठते म्हणती तेथे बर्फाच्या डोंगरी
हे दुबळेपण मला न शोभते
सुदैवेच हे दु:ख लाभते
सात पिढ्यांनी अशीच केली देशाची चाकरी
वीरपत्नी मी वीरकन्यका
गिळून टाकिन व्यथा हुंदका
नका तुम्हीही घरा आठवू, शर्थ करा संगरी
No comments:
Post a Comment