मुक्कामाला ऱ्हावा पाव्हणं,Mukkamala Rhava Pavhana

माघ मास पडली थंडी, पती माझे गेले गावा
मुक्कामाला ऱ्हावा पाव्हणं, मुक्कामाला ऱ्हावा

मजल फार पडली तुम्हा, जरा ओसरीला टेका
गरम तापवीते हंडा, हातपाय थोडे शेका
लिंबोणीला बांधा घोडा, चारा-पाणी त्याला दावा
मुक्कामाला ऱ्हावा पाव्हणं, मुक्कामाला ऱ्हावा

दूर वावराची वस्ती, गाव लांब तिकडं राही
तिन्हीसांज टळुनी गेली, येत-जात कुणी नाही
चार घास माझ्या हातचे ऊन ऊन तुम्ही जेवा
मुक्कामाला ऱ्हावा पाव्हणं, मुक्कामाला ऱ्हावा

सकाळीच न्हाले होते अजून केस ओले ओले
आवतन्यावाचून तुमचे पाय कसे दारी आले
उर्स बघायासी गेल्या सासुबाई-नणंदा-जावा
मुक्कामाला ऱ्हावा पाव्हणं, मुक्कामाला ऱ्हावा