निघाले असतिल राजकुमार
पथ मिथिलेचा असतिल चुंबित कमळदळे हळुवार
कुठे पहाटे तृणांकुरांवर धुके पसरले असेल सुंदर
हिम रंगावर निळी पाऊले मिटवीत सुकुमार
कुठे तरुतळी सायंकाळी विसावेल ती मूर्त सावळी
तरुशाखांनी असेल केला तारासम झंकार
अंग थरथरे लवती लोचन समीप असतिल श्री रघुनंदन
आज स्मराने हळू उघडिले आर्त मनाचे द्वार
No comments:
Post a Comment