नसे राऊळी वा नसे मंदिरी
जिथे राबती हात तेथे हरी !
जिथे भूमिचा पुत्र गाळील घाम
तिथे अन्न होऊनि ठाकेल शाम
दिसे सावळे रूप त्याचे शिवारी !
नको मंत्र त्याला मुनिब्राम्हणांचे
तया आवडे गीत श्वासां-घणांचे
वसे तो सदा स्वेद गंगेकिनारी !
शिळा फोडिती संघ पाथरवटांचे
कुणी कापसा रूप देती पटांचे
तयांच्या घरी नांदतो तो मुरारी !
जिथे काम तेथे उभा शाम आहे
नव्हे धर्म रे घर्म ते रूप पाहे
असे विश्वकर्मा श्रमांचा पुजारी !
No comments:
Post a Comment