धरिला वृथा छंद,Dharila Vrutha Chand

धरिला वृथा छंद
नव्हतेच जर फूल, कोठून मकरंद ?

जरि जीव हो श्रान्त
नाही तृषा शान्त
जलशून्य आभास शोधीत मृग अंध

झाले तुझे भास
मी रोधिले श्वास
माझीच मज आस घाली असा बंध


पथ सर्व वैराण
पायी नुरे त्राण
माझेच घर आज झाले मला बंद