फू बाई फू, फुगडी फू
दमलास काय माझ्या गोविंदा तू
आत पोकळ, बाहेर पोकळ डोंबाऱ्याचा वेळू
म्हतारपणी नवरा केला तोही पोरखेळू
माय-लेकी गोष्टी सांगे त्यांची प्रीत मोठी
लुगडं सोडून देऊ लागली जावयाच्यासाठी
नवी नवी नवरी तवा शेवरीवाणी लाजं
आता झाली चिली-पिल्लं कोंबडीवाणी झुंजं
काजळ ल्याली, कुंकु ल्याली, टिकली दावी लोका
देवाजीचा संग नाही रंग झाला फिका
संतांची निंदा केली, निंदा नाही बरी
तुकाराम शरण गेले सद्गुरू पायी
No comments:
Post a Comment