फू बाई फू Phu Bai Phu

फू बाई फू, फुगडी फू

दमलास काय माझ्या गोविंदा तू



आत पोकळ, बाहेर पोकळ डोंबाऱ्याचा वेळू

म्हतारपणी नवरा केला तोही पोरखेळू



माय-लेकी गोष्टी सांगे त्यांची प्रीत मोठी


लुगडं सोडून देऊ लागली जावयाच्यासाठी



नवी नवी नवरी तवा शेवरीवाणी लाजं

आता झाली चिली-पिल्लं कोंबडीवाणी झुंजं



काजळ ल्याली, कुंकु ल्याली, टिकली दावी लोका

देवाजीचा संग नाही रंग झाला फिका



संतांची निंदा केली, निंदा नाही बरी

तुकाराम शरण गेले सद्गुरू पायी

No comments:

Post a Comment