ज्याचा सखा हरी,Jyacha Sakha Hari

ज्याचा सखा हरी ।
त्यावरी विश्व कृपा करी ॥१॥

उणें पडों नेदी त्याचें ।
वारे सोसी आघाताचें ॥२॥

तयावीण क्षणभरी ।
कदा आपण नव्हे दुरी ॥३॥

अंगा आपुले ओढोनी ।
त्याला राखतो निर्वाणी ॥४॥

ऐसा अंकित भक्तांसी ।
म्हणे नामयाची दासी ॥५॥