सोनफूल तू, रानवेल मी
सोड हा अविचार तू
आधार तू, जीवनी आधार तू !
कोठली मी? तू कुणाचा? योग आला दो जीवांचा
शून्य माझ्या अंतरीचा उजळला अंधार तू !
चांदण्याचा हा फुलोरा, रोमरोमी ये शहारा
दिवसरात्री उधळला रे आगळा शृंगार तू
तू विसावा प्राणनाथा, प्रीतिचा सौभाग्यदाता
सोनियाच्या पाउलांनी दिपविला संसार तू
No comments:
Post a Comment