लाविते मी निरांजन तुळशीच्या पायापाशी ।
भाग्य घेऊनिया आली आज धनत्रयोदशी ॥
आली दिवाळी दिवाळी, पहाटेच्या त्या आंघोळी ।
घरोघरी जागविते माय मुले झोपलेली ॥
घरोघरी दीपज्योती वरसाचा मोठा सण ।
क्षणोक्षणी होते आई आज तुझी आठवण ॥
चार वरसांमागे होता हात तुझा अंगावरी ।
कधी नाही जाणवली हिवाळ्याची शिर्शीरी ॥
आज झोंबतो अंगाला पहाटेचा थंड वारा ।
कुठे मिळेल का आई तुझ्या मायेचा उबारा ॥
तुझ्यामागुती बाबांनी दुःख दाखविले नाही ।
त्यांच्या पंखात वाढलो तुझा भाऊ आणि ताई ॥
तुझ्याविना आई घर सुनेसुनेसे वाटते ।
आणि दिवाळीच्या दिशी तुझी आठवण येते ॥
सासरीच्या या संसारी माहेराची आठवण ।
आठवती बाबा भाऊ आणि दारीचे अंगण ॥
अंगणात पारिजात कोण देई त्याला पाणी ।
दारी घालते रांगोळी माझ्यावाचून का कोणी ॥
आई तुझ्या पायापाशी घोटाळते माझे मन ।
जिथे उभे अंगणात तुळशीचे वृंदावन ॥
दारापुढे लिंबावर साद घालतो कावळा ।
कोण येणार पाहुणा आतुरला जीव भोळा ॥
शेजारच्या घरातली दळणाची घरघर ।
अजूनही येती कानी आठवणीतून स्वर ॥
आमच्या ग दारावरनं घोड्यांच्या गाड्या गेल्या ।
भावांनी बहिणी नेल्या बीजेसाठी ॥
No comments:
Post a Comment