आठवे अजुनी यमुना तीर
तुझ्या मुरलीचे सूर मनोहर, शीतल सांज समीर
कळते मज की मी पर-नारी
सुखी असावे मी संसारी
पुन्हा न दिसणे सखा श्रीहरी
भासामागे तरीही धावे वेडे चित्त अधीर
प्रीती पतिची लाभे निर्मळ
घरात नांदे भरले गोकुळ
तरी न विसावे हे मन चंचल
सौख्य छळे मज दु:खासम हे डोळा दाटे नीर
हरपुन गेले त्याच्यासाठी
खुळा हुंदका येतो ओठी
उरी ठरे ना, ठरे न पोटी
गूजासह या कैसी गाठू या जन्माचे तीर
No comments:
Post a Comment