रान हे उठले उठले,Raan He Uthale Uthale

रान हे उठले उठले मुक्त आभाळ झाले
तिच्या नुसत्या चाहुलीने भ्रमर गुंगुनी हे गेले
रान आकाश आकाश भव्य फुलोरा त्याचा
मन सोनुलं सोनुलं वारा विसावे हा आता
सये जाऊ त्या पल्याड पायवाटा ओलांडून
सूर्यास्त हा गोजिरा गेली सखी मोहरून !

जाऊ चालत गाऊन शब्द, याच देखण्या वाटेवरुनी
ये मनोहर छान सुगंध वाटेवरल्या फुलाफुलांतुनी
जीवनातुनी येई बहरसा, जीवनातुनी अशी लहर फुले
बंध हे रेशमी ऐसे, किती दिसांचे दिसांचे
कुणी तोडता तुटेना तुझ्या नि माझ्या संगतीचे !