दारीच्या देवळीत, जळो पणति सारि रात
प्रगटले न अजुन कांत, अंधकार अंतरात
रात्रंदिन वाट बघत, घालुनी पळी कडीत
येइ ना अजून मूर्त, माघारी मंदिरात
रांगोळी अंगणात, अश्रुबिंदु घालतात
गाल ओठ भिजुन जात, ओघळत्या काजळात
वृंदावनि सांजवात, नि:श्वासे विझुन जात
तुळशिच्या प्रदक्षिणांत, चर्र होत काळजात
नाथांची झालि साथ, फक्त सात पावलात
आज ऊर-तारु फुटत, विरहाच्या वादळात
कुंकवाच्या कोयरीत, रोज थबकतोहि हात
वैरी जे जे न चिंति, ते ते ये मनात
दारीच्या देवळीत, उजळवली कुणि ग वात ?
इश्श ते, तेच कांत, प्रगटले प्रकाशात
दास्यमुक्ति-संगरात, विजयी झालेहि कांत
मजसि मात्र अडवितात, प्रीतीच्या शृंखलात
No comments:
Post a Comment