उषःकाल झाला, उठि गोविंदा, उठि गोपाला
हलके हलके उघड राजीवा, नील नेत्रकमला
तुझ्यापरी बघ जीवन-वारा, मिठी मारता प्राजक्ताला
धवल केशरी मृदुल सुमांचा, पाऊस अंगणी झिमझिमला
पर्ण पोपटी हिंदोळ्यावर, कंठ फुटतो आनंदाला
तुज भूपाळी आळवित सुंदर, चढली गगनी विहंगमाला
गोठ्यामधले मुके लेकरू, पीत झुरुझुरु कामधेनुला
किती आवरू भरला पान्हा, हासवि अरुणा तव आईला
No comments:
Post a Comment