उतरली सांज ही धरेवरी
मी उभी घेउनी कलश करी
सांज मनी दरवळे मनोहर
गात तरंगत जल लहरींवर
करीत व्याकुल माझे अंतर
मज साद घालतो परोपरी !
उरे शांतता या पथि निर्जन
प्रेमनदीला भरती येउन
उठती लहरी चंचल उसळून
ही वळति पाउले तटावरी
येईन का मी नाही परतुन ?
तिथेच कोणा राहिन बिलगुन ?
वीणा वाजवि कुणितरि मोहन
तो नाद अनोखा घुमे उरी
No comments:
Post a Comment