आनंद मनि माईना, कसं ग सावरू ?
घे गगन भरारी उडु पाहे पाखरू
भर दुपारची सावली
लपतसे जशी साउली
मी बाळ तुझे माऊली
सुख कै योगे रडले
कसं ग आवरू ?
घे गगन भरारी उडु पाहे पाखरू
किती फुले लते तळी गळली
किती पायदळी चुरगळली
खुडली ती उरलीसुरली
या जीवनी क्षण विरता
डोळे ये पाझरू
घे गगन भरारी उडु पाहे पाखरू
घे उडी मना घे उडी
आले रे मी रडकुडी
दे सोडुनी दुबळी कुडी
बघशी तरि ये ममता छाया ही धरू
No comments:
Post a Comment