अपराध मीच केला, शिक्षा तुझ्या कपाळी !
जाणीव हीच माझ्या जीवा सदैव जाळी !
जन्मात एक झाली ही प्रीतभेट देवा
डोळ्यांतुनी हळू या हृदयात पाय ठेवा
बोलू न द्यायची मी भलतेच लाभवेळी !
राष्ट्रार्थ जन्मलेला मी पाहुणा क्षणाचा
भासात गुंतवावा मी जीव का कुणाचा ?
अक्षम्य चूक झाली, मी प्रीत दाखवीली !
तू लाख पीडितांचा आधार अन् विसावा
हा पोच मूढ माझ्या प्रीतीस का नसावा ?
मी संत मोहवीला जो मग्न संतमेळी !
आता पुढील जन्मी संसार मी करीन
ही स्वप्नभेट वक्षी मी तोवरी धरीन
सद्भाग्य हे सतीचे मिरवीन नित्य भाळी !
L - ग. दि. माडगूळकर,
M - सुधीर फडके,
S - मालती पांडे, S - सुधीर फडके
वंदे मातरम् (१९४८)
No comments:
Post a Comment