उर्मिले, त्रिवार वंदन तुला !
त्यजुनि राजसुख जरी जानकी
वनात गेली प्रभु-सांगाती
राजमंदिरी तूच साहिल्या वियोगातल्या कळा !
सतत साउलीसम रामाला,
भ्राता लक्ष्मण कृतार्थ झाला
तुझ्या मनातिल मुक्या भावना, कधी न तो उमगला !
अंधारातिल तू ज्योतीसम
आयु वेचिले अपुले कण कण
सुख-तृप्तीचा कधि न तुला गे वाराही लाभला !
राम-जानकी वियोगातुनी
घडले रामायण हे भुवनी
तुझी तपस्या, तुझा त्याग परि नच लोकी ठसला !
थोरचरित तू, दूर राहुनी
सुगंध भरला तू रामायणि
उपेक्षाच परि तुझ्या कपाळी न्याय जगी आगळा !
No comments:
Post a Comment