नमन माझे गुरुराया NAMAN MAZE GURURAYA

नमन माझे गुरुराया |
महाराजा दत्तात्रया || धृ ||

तुझी अवधूत मूर्ती
माझ्या जीवीची विश्रांती || १ ||

माझ्या जीवीचे साकडे
कोण निवारील कोडे कोडे || २ ||

माझ्या अनुसूया सुता
तुका म्हणे पाव आता || ३ ||


Lyrics -संत एकनाथ SANT EKANATH

रूपे सुंदर सावळा RUPE SUNDER SAVALA

रूपे सुंदर सावळा गे माये
वेणू वाजवी वृंदावना
वृंदावना गोधने चारिताहे

रुणझुण वाजवी वेणू
वेधी वेधले आमुचे तनमनु ओ माये

गोधने चारी हाती घेऊन काठी
वैकुंठीचा सुकुमार गोपवेषे जगजेठी
वैकुंठीचा सुकुमार गोधने चारिताहे

एका जनार्दनी भुलवी गौळणी
करिती तनमनाची वोवाळणी


Music -संत एकनाथ SANT EKANATH
Singer -सुरेश वाडकर  SURESH WADAKAR

या पंढरीचे सुख Ya Pandhariche Sukh

या पंढरीचे सुख पाहतां डोळां ।
उभा तो जिव्हाळा योगीयांचा ॥१॥

म्हणोनियां मन वेधलें चरणीं ।
आणिक त्यागुनी बुडी दिली ॥२॥

जनार्दनाचा एका धांवे लोटांगणीं ।
करी वोवाळणी शरीराची ॥३॥



Lyrics - Sant Eknath संत एकनाथ
Music - Kishori Amonkar किशोरी आमोणकर
Singer - Kishori Amonkar किशोरी आमोणकर

सत्वर पाव ग मला,Satvar Paav Ga Mala

सत्वर पाव ग मला भवानी आई
रोडगा वाहीन तुला

सासरा माझा गावी गेला
तिकडेच खपवी त्याला
भवानी आई, रोडगा वाहीन तुला

सासू माझी जाच करिते
लवकर न्येई ग तिला
भवानी आई, रोडगा वाहीन तुला

जाऊ माझी फडाफडा बोलते
बोडकी कर ग तिला
भवानी आई, रोडगा वाहीन तुला

नणंदेचं कार्टं किरकिर करतं
खरूज येऊ दे त्याला
भवानी आई, रोडगा वाहीन तुला

दादला मारून आहुति देईन
मोकळी कर ग मला
भवानी आई, रोडगा वाहीन तुला

एका जनार्दनी सगळेच जाऊ दे
एकटीच राहू दे मला
भवानी आई, रोडगा वाहीन तुला

विंचू चावला,Vinchu Chavala

सूर्य उगवला, प्रकाश पडला, आडवा डोंगर
आडवा डोंगर, तयाला माझा नमस्कार

अग, ग ..... विंचू चावला
देवा रे देवा ..... विंचू चावला
आता काय मी करू ..... विंचू चावला
अग, ग ..... विंचू चावला
अग बया, बया ..... विंचू चावला

अरे विंचू चावला, रे विंचू चावला, रे विंचू चावला, हो
महाराज, महाराज काय झाले काय एकाएकी ?

काम, क्रोध विंचू चावला
तम घाम अंगासी आला
त्याने माझा प्राण चालिला

मनुष्य इंगळी अति दारुण
((हा, हा, म्हणजे अति ’दारू’ नं)
दारूचा आणि इंगळीचा काही संबंध नाही.
दारूण म्हणजे भयंकर.
(भयंकर म्हणजे तो अभ्यंकर का ?)
अभ्यंकरचाही संबंध नाही, अभ्यंकर नव्हे, भयंकर म्हणजे अति भयंकर.
(अति भयंकर म्हणजे ?)
खूप भयंकर.
(अन्‌ खूप भयंकर म्हणजे ?)
मायंदाळ भयंकर.
(अन्‌ मायंदाळ भयंकर म्हणजे ?)
तुझा दात पाडल्यावर जेवढा त्रास होईल तेवढं भयंकर.
(बापरे !))

मनुष्य इंगळी अति दारूण
मज नांगा मारिला तिनं .....

((तिनं म्हणजे त्या खालच्या आळीतल्या गंगीनं.
गंगीचा इथे काय संबंध ?
(मग त्या रंगीनं.)
कुणाचाही संबंध नाही.)

तिनं म्हणजे त्या इंगळीनं
(महाराज इंगळी म्हणजे ?) ..... मोठा विंचू !
(अंदाजे केवढा ?) ..... तुझ्याएवढा !

मनुष्य इंगळी अति दारूण
मज नांगा मारिला तिनं
सर्वांगी वेदना जाण, त्या इंगळीची

या विंचवाला उतारा, तमोगुण मागे सारा
(तंबाखु खाणं मागे सारा)
नाही, नाही, या विंचवाला उतारा, तमोगुण मागे सारा

तमोगुण म्हणजे काय ?
गर्वाने जर छातीचा फुगा फुगला असेल तर,
पिन लावून थोडीशी हवा कमी करा.

सत्वगुण लावा अंगारा, अन्‌ विंचू इंगळी उतरे झरझरा

सत्य उतारा येऊन (आला का ?)
अवघा सारिला तमोगुण
किंचित राहिली फुणफुण, शांत केली जनार्दने

पुंडलीक वरदा (हरी विठ्ठल)
श्री ज्ञानदेव (तुकाराम)
पंढरीनाथ महाराज की जय

विठ्ठलावांचुनीं आणिकाचे,Vitthala Vachuni Aanikache

विठ्ठलावांचुनीं आणिकाचे ध्यान ।
नाहीं आम्हां चिंतन दुजियांचे ॥१॥

आमुचे कुळींचे विठ्ठल दैवत ।
कुळधर्म समस्त विठ्ठल देव ॥२॥

विठ्ठलावांचुनी नेणों क्रियाकर्म ।
विठठलावांचुनी धर्म दुजा नाहीं ॥३॥

एका जनार्दनीं विठ्ठल भरला ।
भरुनीं उरला पंढरीये ॥४॥

वारियाने कुंडल हाले,Variyane Kundal Hale

वारियाने कुंडल हाले
डोळे मोडित राधा चाले

राधा पाहून भुलले हरी
बैल दुभवी नंदाघरी

फणस जंबिर कर्दळी दाटा
हाति घेऊन नारंगी फाटा

हरि पाहून भुलली चित्ता
राधा घुसळी डेरा रिता

ऐसी आवडी मिनली दोघा
एकरूप झाले अंगा

मन मिळालेसे मना
एका भुलला जनार्दना

रुपे सुंदर सावळा,Rupe Sundar Savala

रुपे सुंदर सावळा गे माये ।
वेणु वाजवी वृंदावना गोधने चारिता ॥१॥

रुणझुण वाजवी वेणु ।
वेधी वेधले आमुचे तनमनु ओ माये ॥२॥

गोधने चारी हती घेऊन काठी ।
वैकुंठीचा सुकुमार गोपवेषे जगजेठी ।
वैकुंठीचा सुकुमार गोधने चारीताहे ॥३॥

एका जनार्दनी भुलवी गौळणी ।
करीती तनुमनाची वोवाळणी वो माये ॥४॥

येथोनी आनंदू रे,Yethoni Aanandu Re

येथोनी आनंदू रे आनंदू ।
कृपासागर तो गोविंदू रे ॥१॥

महाराजाचे राऊळी ।
वाजे ब्रम्हानंद टाळी ॥२॥

लक्ष्मी चतुर्भुज झाली ।
प्रसाद घेऊन बाहेर आली ॥३॥

एका जनार्दनी नाम ।
पाहता मिळे आत्माराम ॥४॥

माझ्या मना लागो छंद,Majhya Mana Lago Chhand

माझ्या मना लागो छंद गोविंद, नित्य गोविंद ॥१॥

तेणो देह ब्रम्हरूप गोविंद, नित्य गोविंद ।
नि जसे रामरूप, नित्य गोविंद ॥२॥

तुटेल सकळ उपाधी, निरसेल आधी व्याधी ।
निरसेल गोविंद, नित्य गोविंद ॥३॥

गोविंद हा जनी-वनी ।
म्हणे एका जनार्दनी ॥४॥

माझे माहेर पंढरी,Majhe Maher Pandhari

माझे माहेर पंढरी, आहे भीवरेच्या तीरी ॥१॥
बाप आणि आई, माझी विठ्ठल रखुमाई ॥२॥
पुंडलीक राहे बंधू, त्याची ख्याती काय सांगू ॥३॥
माझी बहीण चंद्रभागा, करितसे पाप भंगा ॥४॥
एका जनार्दनी शरण, करी माहेरची आठवण ॥५॥

नको वाजवू श्रीहरी,Nako Vajavu Shrihari

नको वाजवू श्रीहरी मुरली
तुझ्या मुरलीने तहान-भूक हरली रे

खुंटला वायुचा वेग, वर्षती मेघ
जल स्थिरावली

घागर घेऊन पाणियासी जाता
डोईवर घागर पाझरली
एका जनार्दनी पूर्ण कृपेने
राधा गौळण घाबरली

दादला नको ग बाई,Dadala Nako Ga Bai

बया बया बया !
काय झालं बया ?

दादला नको ग बाई मला नवरा नको ग बाई !
( अग पर असं का ? )

मोडकंच घर, तुटकंच छप्पर
( मग असं ना ! )

अवं मोडकंच घर अन्‌ तुटकंच छप्पर
( मग ऱ्हा की त्यात ! )

अवं पन ऱ्हायाला घरंच नाही
मला दादला नको ग बाई !


फाटकंच लुगडं तुटकीच चोळी
( अग ती तरी कुठं मिळती ? )

अवं फाटकंच लुगडं अन्‌ तुटकीच चोळी

( मग शिऊन घे की )

पण शिवायला दोरा न्हाई
मला दादला नको ग बाई !

कळण्याची भाकर, अंबाड्याची भाजी
( अग ती तर लई ग्वाड वाटती )

अवं कळण्याची भाकर अन्‌ नुसतीच अंबाड्याची भाजी
( मग काय झालं त्यात )

वर तेलाची धारच न्हाई
मला दादला नको ग बाई !

एका जनार्दनी समरस झाले
( अग झालीस न समरस )

पण तो रस येथे न्हाई
मला दादला नको ग बाई !

नगं, नगं, नगं !
का ग बाई, का ग बाई, का ग बाई ?

ॐकार स्वरूपा सद्‌गुरू Omkar Swarupa Sadguru

ॐकार स्वरूपा, सद्गुरू समर्था ।

अनाथाच्या नाथा, तुज नमो ।

तुज नमो, तुज नमो, तुज नमो ॥१॥


नमो मायबापा, गुरुकृपाघना ।

तोडी या बंधना मायामोहा ।

मोहोजाळ माझे कोण नीरशील ।


तुजविण दयाळा सद्गुरुराया ॥२॥


सद्गुरुराया माझा आनंदसागर ।

त्रैलोक्या आधार गुरुराव ।

गुरुराव स्वामी असे स्वयंप्रकाश ।

ज्यापुढे उदास चंद्र-रवि ।

रवि, शशी, अग्नि, नेणती ज्या रूपा ।

स्वप्रकाशरूपा नेणे वेद ॥३॥


एका जनार्दनी, गुरू परब्रम्ह ।


तयाचे पैनाम सदामुखी ॥४॥

गुरु परमात्मा परेशु,Guru Paramatma Pareshu

गुरु परमात्मा परेशु ।
ऐसा ज्याचा दृढ विश्वासु ॥१॥

देव तयाचा अंकिला ।
स्वयें संचरा त्याचे घरा ॥२॥

एका जनार्दनी गरुदेव ।
येथें नाही बा संशय ॥३॥

काया ही पंढरी आत्मा,Kaya Hi Pandhari

काया ही पंढरी आत्मा हा विठ्ठल ।
नांदतो केवळ पांडुरंग ॥१॥

भाव-भक्ति भीमा उदक ते वाहे ।

बरवा शोभताहे पांडुरंग ॥२॥

दया क्षमा शांती हेंचि वाळुवंट ।
मिळालासे थाट वैष्णवांचा ॥३॥


ज्ञान ध्यान पूजा विवेक आनंद ।
हाचि वेणुनाद शोभतसे ॥४॥

दश इंद्रियांचा एक मेळ केला ।
ऐसा गोपाळकाला होत असे ॥५॥

देखिली पंढरी देहीं-जनी-वनीं ।
एका जनार्दनी वारी करी ॥६॥

कसा मला टाकुनी गेला,Kasa Mala Takuni Gela

कसा मला टाकुनी गेला राम ॥१॥

रामाविण जीव व्याकुळ होतो ।
सुचत नाहीं काम ॥२॥

रामाविण मज चैन पडेना ।
नाहीं जीवासी आराम ॥३॥

एका जनार्दनीं पाहुनी डोळा ।
स्वरूप तुझें घन:श्याम ॥४॥

कशि जांवू मी वृंदावना,Kashi Jau Ni Vrindavana

कशि जांवू मी वृंदावना ।
मुरली वाजवी ग कान्हा ॥१॥

पैलतिरीं हरि वाजवी मुरली ।
नदि भरलीं यमुना ॥२॥

कासे पीतांबर कस्तुरी टिळक ।
कुंडल शोभे काना ॥३॥

काय करू बाई कोणाला सांगूं ।
नामाची सांगड आणा ॥४॥

नंदाच्या हरिनें कौतुक केलें ।
जाणे अंतरिच्या खुणा ॥५॥


एका जनार्दनी मनी म्हणा ।
देवमहात्म्य कळे ना कोणा ॥६॥

असा कसा देवाचा देव,Asa Kasa Devacha Dev

असा कसा देवाचा देव बाई ठकडा ।
देव एका पायाने लंगडा ॥१॥

शिंकेचि तोडितो मडकेचि फोडितो ।

करी दह्यादुधाचा रबडा ॥२॥

वाळवंटी जातो कीर्तन करितो ।
घेतो साधुसंतांसि झगडा ॥३॥


एका जनार्दनी भिक्षा वाढा बाई ।
देव एकनाथाचा बछडा ॥४॥

अरे कृष्णा अरे कान्हा,Are Krishna Are Kanha

अरे कृष्णा अरे कान्हा मनरंजन मोहना

आले संत घरी तरी काय बोलुन शिणवावे
ऊस गोड लागला म्हणून काय मुळासहीत खावे
प्रितीचा पाहुणा झाला म्हणून काय फार दिवस रहावे
गावचा पाटील झाला म्हणून काय गावच बुडवावे
अरे कृष्णा अरे कान्हा मनरंजन मोहना

देव अंगी आला म्हणून काय भलतेच बोलावे
चंदन शीतळ झाले म्हणून काय उगळुनिया प्यावे
भगवी वस्त्रे केली म्हणून काय जगच नाडावे
आग्या विंचू झाला म्हणून काय कंठीच कवळावे
अरे कृष्णा अरे कान्हा मनरंजन मोहना

परस्त्री सुंदर झाली म्हणून काय बळेची ओढावी

सुरी सोन्याची झाली म्हणून काय उरीच मारावी
सुरी सोन्याची झाली म्हणून काय उरीच मारावी
मखमली पैजार झाली म्हणून काय शिरीच बांधावी
अरे कृष्णा अरे कान्हा मनरंजन मोहना

सद्‌गुरू सोयरा झाला म्हणून काय आचार बुडवावा
नित्य देव भेटला म्हणून काय जगाशी दावावा
घरचा दीवा झाला म्हणून काय आढ्याशी बांधावा
एका जनार्दनी म्हणे हरी हा भक्तची ओळखावा
अरे कृष्णा अरे कान्हा मनरंजन मोहना